Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μετά από μία παρατεταμένη περίοδο αναβρασμού, ανακατατάξεων, εσωστρέφειας, αλλαγής ηγεσίας, αμφισβήτησης και τελικώς διάσπασης, ομολογεί πως μπαίνει σε μία “σειρά” και ανοίγει τα φτερά του.
Ανοίγει φτερά πάνω από την κοινωνία και τεντώνει τα νύχια εναντίον της κυβέρνησης.
Βέβαια για να φτάσει σε αυτό το σημείο, πέρασαν 6 μήνες. Κατά την άποψή μου, έξι καταστροφικοί μήνες. Μισός χρόνος αλληλοσπαραγμού.
Νέος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ο Στέφανος Κασσελάκης. Στις 3 Σεπτεμβρίου, με την ολοκλήρωση του διαρκούς Συνεδρίου και πριν τις εσωκομματικές εκλογές του ΣΥΡΙΖΑ, γράφαμε για τον Στ. Κασσελάκη: “μπήκε αλλαγή στο τέλος του αγώνα, δεν κρίνεται από εμάς. Ας τον κρίνουν, όπως κάθε υποψηφιότητα, όσες/οι πάνε να ψηφίσουν”.
Τα όσα ακολούθησαν την ανάδειξη Κασσελάκη στην ηγεσία, είναι γνωστά. Μπορείς να συμφωνείς ή να διαφωνείς με τον νέο (και νεαρό) πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, μπορείς να συμφωνείς ή να διαφωνείς με τις πρώτες κινήσεις του, οι οποίες έγιναν μέσα σε ένα ομιχλώδες, ταραχώδες εσωκομματικό πλαίσιο, όμως όλοι και όλες μπορούμε να συμφωνήσουμε σε ένα πράγμα: Δεν δόθηκε μισή ευκαιρία, 5-6 εβδομάδες, ένας ελάχιστος χρόνος σε αυτόν τον άνθρωπο για να μας εξηγήσει τουλάχιστον, ποιο είναι το πλάνο του.
Από ποιον δεν δόθηκε μία περίοδος χάριτος; Από την εσωτερική αντιπολίτευση. Από τους αποχωρήσαντες.
Και εντελώς φυσιολογικά, το κλίμα στα …αποδυτήρια, έβγαινε και στον αγωνιστικό χώρο. Πώς να σε εμπιστευτεί, να σου δώσει μία ευκαιρία το ευρύ ακροατήριο, οι έξω, όταν οι “μέσα” σε έχουν διαγράψει κατά την εκκίνηση;
Θα επιμείνω στην άποψή της 3ης Σεπτεμβρίου: Δεν γνωρίζω πολλά πράγματα για τον κ. Κασσελάκη. Απλώς περιμένω και παρατηρώ με ενδιαφέρον.
Και προφανώς δεν μπορώ να πω αν πέτυχε ή όχι, η αλλαγή προέδρου στον ΣΥΡΙΖΑ.
Η επιτυχημένη αλλαγή ηγεσίας σε ένα πολιτικό κόμμα είναι ένα πολύπλοκο και πολυδιάστατο θέμα. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την αξιολόγηση μιας τέτοιας αλλαγής. Προσωπικά, αν ήθελα οπωσδήποτε να κρίνω και να αξιολογήσω τον Στέφανο Κασσελάκη, θα εστίαζα στα εξής σημεία:
- Η Δυναμική Ηγεσίας:
- Προβλεπτική Οραματικότητα: Η νέα ηγεσία πρέπει να έχει ένα σαφές και φιλόδοξο όραμα για το μέλλον.
- Ικανότητα Καθοδήγησης: Η ικανότητα να καθοδηγεί το κόμμα προς την υλοποίηση του όραματός του.
- Ενότητα Κόμματος:
- Ενίσχυση Ενότητας: Η ηγεσία πρέπει να εργαστεί για την ενότητα του κόμματος και τη συμπερίληψη διάφορων στρατηγικών και απόψεων.
- Διαχείριση Εσωτερικών Αντιφωνιών: Η ικανότητα να διαχειρίζεται τις εσωτερικές αντιφωνίες και να διαπραγματεύεται ενδεχόμενες αντιθέσεις.
- Συνεπής Πολιτική Επιτυχία:
- Επίτευξη Στόχων: Η ικανότητα να επιτυγχάνονται πολιτικοί στόχοι και να εκπροσωπείται αποτελεσματικά το κόμμα.
- Ευελιξία και Προσαρμοστικότητα:
- Προσαρμογή στην Κοινωνική Και Πολιτική Πραγματικότητα: Η ικανότητα να προσαρμόζεται το κόμμα στις αλλαγές στην κοινωνία και στην πολιτική πραγματικότητα.
- Διαφάνεια και Δημοκρατία:
- Διαφάνεια: Η δημοσιότητα και η διαφάνεια στις αποφάσεις ενισχύουν την εμπιστοσύνη των μελών του κόμματος και του κοινού.
- Αντίδραση σε Προκλήσεις:
- Ικανότητα Διαχείρισης Κρίσεων: Η ικανότητα αντιμετώπισης προκλήσεων και κρίσεων με σύνεση και αποφασιστικότητα.
Από τα παραπάνω λίγα αλλά ουσιαστικά κριτήρια, καταλαβαίνουμε πως εκτός από την “Ενότητα Κόμματος” (σημείο 2), όλα μα όλα τα υπόλοιπα συστατικά επιτυχίας, απαιτούν έναν λογικό χρονικό ορίζοντα.
Κατά την ταπεινή μου άποψη, ήταν εντελώς παρορμητικές και αχρείαστες οι αντιδράσεις του τύπου “πωπω τι κακό πράγμα είπε στον ΣΕΒ, αυτός είναι alt right”, ή “έτσι πρόεδρε καλά τα είπες σε εκείνο το ζήτημα, εσένα θέλουμε”.
Βλέπετε, δεν αγγίζω καν θέματα εσωτερικής λειτουργίας και οργάνων ενός κόμματος, ούτε αυτούς που αποχώρησαν και αν θα έπρεπε να περιμένουν το Συνέδριο. Ούτε πιάνω ζητήματα δημοκρατίας, τον εξέλεξε η βάση, δείξτε σεβασμό και τα λοιπά.
Εδώ μιλάμε λογιστικά. Μαθηματικά. Με πράξεις. 1+1=2. Αυτές είναι οι έξι “εργοστασιακές προδιαγραφές” για την επιτυχία ενός νέου προέδρου, όπως τις σκέφτομαι. Στα γρήγορα, όχι πρόχειρα. Και με καθαρό μυαλό μετά από δύο μήνες της εκλογής του.
Και έτσι θα κριθεί και ο κ. Κασσελάκης από εμένα προσωπικά. Με όποια βαρύτητα έχει η κρίση μου και η άποψή μου. Σκληρά, αυστηρά, αλλά δίκαια. Οψόμεθα.
(φωτογραφία άρθρου, facebook Στ. Κασσελάκη)