Είναι πασιφανές πως η Ρωσία είναι πλέον και επίσημα τρομακτικά απομονωμένη. Χωρίς να σημαίνει ότι ο απομονωμένος ισούται με αδύναμο ή ακίνδυνο. Είναι ένας δρόμος που διάλεξε η ίδια. Είναι μία πορεία που δεν επιθυμεί αλλά ταυτόχρονα της αρέσει. Νιώθει ιστορικά υποχρεωμένη να καταθέτει κάθε τόσο, στεφάνι στο μνημείο του DNA της… Να δικαιώνει τον Τσάρο Ιβάν, τον Αυτοκράτορα Πέτρο τον Μέγα και τον Οίκο των Ρομανώφ.
Η κατάσταση με την Ουκρανία
Ήδη από τον Ιούλιο του 2021, ο Πούτιν αναφέρθηκε στους Ρώσους και τους Ουκρανούς ως «έναν λαό» και υποστήριξε ότι η Δύση είχε διαφθείρει την Ουκρανία και την είχε απομακρύνει από την τροχιά της Ρωσίας μέσω μιας «αναγκαστικής αλλαγής ταυτότητας».
Αυτός ο τύπος ιστορικού ρεβιζιονισμού εμφανίστηκε πλήρως στο γεμάτο ένταση διάγγελμα του Πούτιν την περασμένη Δευτέρα, ανακοινώνοντας την απόφασή του να αναγνωρίσει τη Λαϊκή Δημοκρατία του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ. Τον Δεκέμβριο, ο Πούτιν παρουσίασε στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ μια λίστα με απαιτήσεις σχετικά με την ασφάλεια. Το κυριότερο από αυτά ήταν η εγγύηση ότι η Ουκρανία δεν θα ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ και ότι η συμμαχία θα άρει το στρατιωτικό της αποτύπωμα στην Ανατολική Ευρώπη – προτάσεις που οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους έχουν επανειλημμένα δηλώσει ότι δε θα πέσουν ποτέ σε κάποιο τραπέζι διαπραγμάτευσης.
Ο πρόεδρος Πούτιν όμως ήταν ξεκάθαρος τον περασμένο Δεκέμβριο: «Δεν ενδιαφερόμαστε για μία μακρά περίοδο συζητήσεων. Εσείς (σ.σ. ΗΠΑ-ΝΑΤΟ) πρέπει να μας προσφέρετε εγγυήσεις επί του θέματος και μάλιστα άμεσα. Η Ρωσία ανέπτυξε πυραυλικά συστήματα στα σύνορα των ΗΠΑ; Όχι. Οι ΗΠΑ έχουν φέρει στρατεύματα και πυραύλους στην εξώπορτά μας».
Χωρίς να επιβεβαιώνεται από κάπου η προσπάθεια αναβίωσης μίας Ρωσικής Αυτοκρατορίας και ασχέτως του τι έχει στο μυαλό του ο Ρώσος Πρόεδρος, οι απαιτήσεις του ήταν σαφείς -μη ρεαλιστικές- και απόλυτες.
Δυστυχώς όσο το ΝΑΤΟ και η ΕΕ μιλούσαν θεωρητικά για κυριαρχικά δικαιώματα διεθνές δίκαιο και κυρώσεις και οι ΗΠΑ ¨μπιζάριζαν¨ τον Πούτιν συμπαρασύροντας τον Ουκρανό πρόεδρο Ζελένσκι, η Ρωσία αποφάσισε να αιματοκυλήσει την Ανατολική Ευρώπη.
Τις πρώτες πρωινές της Παρασκευής 25/2 ο Ρωσικός Στρατός φαίνεται να έχει πάρει στρατηγικές θέσεις γύρω από το Κίεβο. Ο Ουκρανός Πρόεδρος φέρεται από διπλωματικές πηγές διατεθειμένος να συζητήσει παράδοση υπό όρους. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει που θα σταματήσει ο πρόεδρος Πούτιν. Η λογική λέει πως ο Πούτιν σταματά εκεί που αρχίζει το ΝΑΤΟ. Κι ας έχει βαλθεί η Ρωσία να αποδείξει το αντίστροφο.