Λίγη παραπάνω Δημοκρατία
Ποια είναι η δύναμη του πολίτη; Με ποιον τρόπο επηρεάζει την εξέλιξη; Ποια είναι η ισχυρότερη μορφή δήλωσης; Η ψήφος.
Αλλά μια ψήφος από μόνη της δεν θα δώσει σε ένα άτομο τη δυνατότητα να μάθει περισσότερα, να έχει μεγαλύτερη εξουσία ή να σκεφτεί πιο κριτικά για τα πράγματα που επηρεάζουν τη ζωή του. Μια ψήφος από μόνη της δεν θα δώσει σε ένα άτομο τη δυνατότητα να βγει και να ζητήσει την αλλαγή που θέλει να δει για να κάνει τη ζωή του καλύτερη. Και μια ψήφος από μόνη της δεν θα δώσει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να διαμορφώσουν το μέλλον τους, αντί να περιορίζονται στο να κρίνουν μόνο το παρελθόν.
Ζούμε σε μια εποχή όπου η γνώση, το χρήμα και η εξουσία είναι αναμφισβήτητα λιγότερο δίκαια κατανεμημένα από ποτέ. Δεν υπάρχει έρευνα που να λέει κάτι διαφορετικό. Αντίθετα όλες οι τελευταίες μελέτες των πιο επίσημων φορέων και ινστιτούτων αναφέρονται στην μείωση της αγοραστικής δύναμης, τον αποκλεισμό και τη συρρίκνωση του κράτους δικαίου σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, μεταξύ αυτών και η δική μας.
Πόσο δημοκρατικό είναι αυτό; Πόση δημοκρατία αποπνέει η ανισότητα, η αδικία, η εξάλειψη της πίστης στους θεσμούς και τη δικαιοσύνη;
Στην αρχαία Αθήνα, η χρήση της συζήτησης βοήθησε στην υποστήριξη και συμπλήρωση της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας (η εκλογή πολιτικών εκπροσώπων) διασφαλίζοντας ότι οι εκλεγμένοι πολιτικοί εμπλέκονται με τις προοπτικές και εκφράζουν τις απόψεις των πολιτών. Όταν το δούμε μέσα από αυτό το ιστορικό πρίσμα, η δημοκρατία πέρα από την κάλπη δεν είναι μια νέα ιδέα – για εμάς, το καθήκον είναι η αποκατάσταση (διασφάλιση ότι θα παραμείνει πιστή στις ρίζες της), όσο και η καινοτομία.
Όμως πάψαμε να συζητάμε. Μόνο κραυγάζουμε ή σιωπούμε.
Και αν η αρχαία Αθήνα είναι η μητέρα της Δημοκρατίας, τα παιδιά της είναι η παιδεία, η ελευθερία, η ισότητα, η συμμετοχή, η δικαιοσύνη, ο πολιτισμός.
Και αν -επίσης- η λέξη ‘αποκατάσταση’ είναι βαριά, καθώς δε ζούμε κάποιον ολοκληρωτισμό, η αγωνία και η δίψα για λίγη παραπάνω Δημοκρατία είναι δεδομένες. Γιατί η Δημοκρατία δεν είναι ποτέ αρκετή.
Ο καθημερινός βομβαρδισμός από ειδήσεις για γεγονότα που στερούνται ηθικής και πολιτισμού, βουτηγμένα στον δόλο, την απάτη και την εγκληματικότητα, μας προκαλεί να ζητήσουμε ασπίδα. Λίγη παραπάνω Δημοκρατία.
Το ζήτημα της δημιουργίας «περισσότερης» δημοκρατίας ας μην το φοβηθούμε. Είναι γεγονός ότι μπορεί να μας παρουσιάσει περισσότερες προκλήσεις από όσες ίσως είμαστε έτοιμοι να απαντήσουμε. Αλλά θα μας παρουσιάσει και ευκαιρίες. Και αγώνες. Ας μην τους φοβηθούμε.
Κι εγώ όπως κι εσύ, διψώ για ελευθερία και ισότητα. Για εντιμότητα και αλληλεγγύη. Και η ώρα για να μετρηθούμε ξανά, πλησιάζει. Να μετρηθούμε όχι ενάντια σε κάποιον ή κάποιους. Να μετρηθούμε δίπλα στην ιστορία. Σιγά σιγά. Με σταθερά βήματα. Διότι αν το βαρέλι έχει πάτο, τότε αρχίζουμε να τον φτάνουμε. Όμως μας αξίζει κάτι παραπάνω. Λίγη παραπάνω Δημοκρατία.
Συνομίλησε, οργανώσου, οχυρώσου, διεκδίκησε. Δεν χρειάζεται να είσαι επαναστάτης για να το κάνεις. Αρκεί να πιστεύεις στη Δημοκρατία και την Πρόοδο. Στο κάτι παραπάνω.